خواص گوشت بلدرچين

گوشت طيور به عنوان منبع پروتئين حيواني اهميت زيادي دارد. انواع اسيدهاي آمينه کمياب که در ساير پروتئين ها يافت نمي شود، درگوشت بلدرچين به وفور وجود دارد.
ميزان پروتئين موجود در گوشت بلدرچين 5 تا 10 درصد بيشتر از ساير پرندگان و نشخوارکنندگان مي باشد. به همين دليل در اغلب نقاط دنيا متخصصان براي افراد مسن و از کار افتاده که احتياج مبرمي به ترميم سلول هاي از دست رفته بافت هاي خود دارند، مصرف گوشت بلدرچين را تجويز مي نمايند.
از طرف ديگر به دليل وجود عناصر معدني کمياب و ويتامين در گوشت اين پرنده، مصرف آن براي بيماري هايي همچون آسم، تشنج، فشارخون بالا، ضعف اعصاب و يا در مواردي ناراحتي هاي رواني و همچنين بي خوابي مفيد مي باشد.
همچنين گوشت بلدرچين منبع خوب نياسين، فسفر، مس، تيامين، ريبوفلاوين، ويتامين B6 ، روي آهن و سلنيوم است.
تخم بلدرچين از نظر کيفيت با تخم ساير پرندگان متفاوت است.به علت کراتن خاصي که در آن ذخيره شده است، در درمان بيماري آسم تاثير مفيدي دارد و به علت غني بودن از ويتامين B، در درمان بيماري هاي عصبي موثر مي باشد. همچنين تخم بلدرچين به علت وجود آمينو اسيدهاي فراوان در تغذيه کودکان و بيماران بسيار موثر است. ضمنا از چربي کمتري نسبت به تخم مرغ برخوردار مي باشد.
گوشت خام بلدرچين در يخچال به مدت 2 روز و گوشت پخته آن حداکثر براي 3 روز قابل نگهداري است. اگر قصد پختن بلدرچين را تا 2 روز پس از خريد نداريد، آن را منجمد کنيد.
هيچگاه بلدرچين منجمد را در درجه حرارت اتاق جهت رفع انجماد نگذاريد. بهتر است آن را در يخچال بگذاريد تا در طول شب رفع انجماد شود. همچنين مي توانيد با غوطه ور کردن آن در آب سرد، رفع انجماد کنيد.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100